Carpe diem

In het kader van studie-ontwijkend-gedrag dit blog: eigenlijk moet ik mijn huiswerk voor morgen maken… Het gebrek aan concentratie heeft misschien met mijn reislust te maken: afgelopen vrijdag heb ik twee tripjes geboekt. Een naar Dublin in eerste week van de vakantie en eind van deze maand naar Cambridge, Oxford en Birmingham. Het boeken is altijd spannend, zoals deze keer toen we enthousiast treintickets naar Birmingham geboekt hadden, en vervolgens tickets naar Oxford om daarna naar Cambridge te gaan. Alles geboekt, totdat we de goedkope treintickets van Cambridge naar Hull niet meer konden vinden! Ze bleken uitverkocht, en de treintickets zouden dan 60 euro per persoon worden. De reis naar Cambridge was dus al geboekt, en kon dus niet meer geannuleerd worden. Waren we dankzij het dure treinsysteem gestrand in Cambridge?

Na wat andere opties te hebben gevonden, zoals van Cambridge naar London reizen en dan van London naar Hull, bleek de beste optie om van Cambridge twee treintickets terug naar Hull te boeken: Cambridge – Leeds en Leeds- hull. Bij het boeken van deze trips is het erg handig om een creditcard te hebben, omdat alle treintickets en hostelboekingen daarmee betaald moeten worden.

Omdat het boeken van de trips wat langer duurde dan verwacht, moesten we haast maken om naar de international dinner party te gaan. Het was een uitdaging om in 20 minuten wraps te maken én om te kleden. Eenmaal op het feestje bleek de woonkamer toch niet zo groot als gedacht, maar het eten was lekker en het was gezellig. Zo heb ik surinaamse rijst en Tsjechische knoflook-pannenkoeken gegeten. Het feest ging verder in een ander huis in mijn straat, waarna we met de taxi naar een club zijn gegaan. Gelukkig kwamen we met een grote groep de club binnen, want er was niemand in de club… Na het feesten hadden we honger, en met dank aan Lidl konden we een heerlijke mozzarella -spinazie pizza eten. Om vijf uur ’s nachts bedachten we dat het wel een goed plan was om de volgende dag iets leuks te doen. Dat werd met z’n 8e ontbijten om half twee in de middag. Toen ik om half één wakker werd, bleek de tijd echter verzet te zijn naar 13:00: dat betekende haasten! Twee uur en een ei, lekkere broodjes, en yoghurt later was het tijd voor een wandelingetje in Newland Avenue. In deze straat zijn allerlei kleine (vreemde) winkeltjes. Kort samengevat kan je er vanalles krijgen, maar net niet die dingen die je zoekt haha. Na een ‘mocha’ gedronken te hebben, dat is een mix van chocolademelk en koffie, was het tijd om even thuis uit te rusten. Die avond waren we namelijk uitgenodigd om naar het Braziliaanse carnaval-feest te komen. Vol verwachting kwamen we het huis binnen: maar waar waren die uitbundig dansende Brazilianen? Er stond geen muziek op en iedereen was rustig een biertje aan het drinken. Later hoorde ik dat de manier van carnaval vieren per regio verschilt in Brazilie. De beelden van de straatparades in Rio de Janeiro die ik me van het Nederlandse journaal kan herinneren bleken dus niet voor heel Brazilie te gelden…

Na vorige week de hockey training overgeslagen te hebben, heb ik deze week wel twee keer getraind. Op maandag is het een uur fitnes: flink rennen en zweten! Na de hockey besloten Nicole en ik om met mijn huisgenoten mee te gaan stappen. De avond begon met een potje Jenga: een grote blokkentoren waaruit je telkens een bouwsteen moet halen, en die vervolgens bovenop moet leggen. Deze variant had nummers onderop de stenen: bij elke steen hoorde een kaartje, waarop een opdracht stond. Niet helemaal nuchter hebben we de avond voortgezet in de Sugarmill. Door met een grote groep uit te gaan, is het in elke club gezellig en dus ook deze keer!

Het slaaptekort begon ik toch wel erg te merken dinsdagavond, toen we een etentje hadden met de ‘very international eating and food society’: het eetclubje. Rond acht uur ’s avonds kroop ik lekker mijn bedje in, om een nacht flink diep te slapen. Dinsdag kon ik het lokaal van mijn werkgroep niet vinden: het was niet in het gebouw waar het twee weken terug wel was… Woensdag kon ik echter deze werkgroep inhalen, wat eigenlijk wel goed uitkwam want zo had ik tijd om het huiswerk voor te bereiden. Woensdag had ik een etentje met Brazilianen: deze keer kookte team Holland, volgende week is Brazilie aan de beurt. Het was erg gezellig, en de Brazilianen vonden de bloemkoolstamppot lekker. Ikzelf ben voorlopig wel even klaar met de stamppot, zeker omdat het hier nu een beetje lente begint te worden. De avond werd nog gezelliger toen een van de Brazilianen zijn gitaar erbij pakte, en verassend goed kon spelen!

Afgelopen nacht werd ik wakker van de deurbel: mijn franse huisgenootje heeft vrienden die het erg leuk vinden om ’s nachts aan te bellen, terwijl de rest van het huis ligt te slapen. Hopelijk blijft het bij deze ene keer, want de deurbel hoor je vijf huizen verderop nog!!

Dit weekend staat er weer een tripje op de planning: zaterdag ga ik naar Liverpool. In de Lonely Planet staat dat Liverpool vooral veel leuke musea heeft, dus van mij mag het zaterdag wel regenen. De rest van het weekend breng ik achter mijn bureau door: maandag is mijn eerste tentamen… Na het tentamen moet ik nog een schrijfopdracht doen, maar als ook die ingeleverd is kan het goede leven weer beginnen: carpe diem!

Liefs uit Hull!